పేజీలు

సర్వమంగళ

సర్వ మంగళ మాంగల్యే శివే సర్వార్ధి సాధికే శరన్యే త్రయంబకే దేవి నారాయని నమోస్తుతే .
కాలే వర్షతు పర్జన్యః పృథివీ సశ్యశాలినీ । దేశోఽయం క్షోభరహితః బ్రాహ్మణాః సంతు నిర్భయాః ॥

ఓం శాంతి ! శాంతి !! శాంతి: !!! .సత్యం నిత్యం అనంతం

11 నవంబర్, 2011

Venkateswara

From Wikipedia, the free encyclopedia
Venkateswara
Affiliation Form of Vishnu
Abode Tirumala Venkateswara Temple
Mantra Om Namo Venkatesaya
Weapon Chakra
Consort Alamelu (Padmavati)
Mount Garuda
Venkateswara (Telugu: వేంకటేశ్వర, వెంకన్న) (Devanagari: वेंकटेश्वर ) also known as Srinivasa, Balaji, Venkata and Venkatachalapati (Tamil: வெங்கடாசலபதி), is a form of the Hindu god Vishnu. Venkateswara means the Lord who destroys the sins of the people[dubious ]. According to the Hindu scriptures, Vishnu, out of love towards his devotees, incarnated as Venkateswara and appeared for the salvation and upliftment of humanity in this Kali Yuga age. It is considered the supreme form of Vishnu in this age. The Venkateswara swami temple is also called Kaliyuga Vaikuntam.

Contents

History

It is said that Lord Kubera credited money to the god Venkateshwara (a form of the god Vishnu) for his marriage with Padmavati. In remembrance of this, the devotees going to Tirupati donate money, gold in Venkateshwara's Hundi ("Donation pot"), so that he can repay Kubera.

Etymology and other names

The name Venkateshwara can be split into multiple parts in Sanskrit: Ven (sins)[dubious ], kata (destroyer)[dubious ], and ishwara (Supreme Lord). Using this etymology, Venkateshwara refers to the Supreme Lord who destroys sins, and he is one of the main deities among 108 divya desams or Tirupathy (www.srivari.com). A more probable origin is that it is a translation of the Tamil word Venkatamalaiyudaiyaan (he who has mount venkata). This is attested in the Sangam literature where Venkatamalai (nediyon kundam) is said to be the northern border of Tamizhagam: வடவேங்கடம் தென்குமரி ஆயிடைத் தமிழ்கூறு நல்லுலகு (The great Tamil nation that stands between Venkatam in the north and Kanyanumari in the south).
The ancient Vishnu kautuvam describes him as Souryarayan, the one who destroys the evil and who comforts us. He is fondly called Venkanna in the folklore of Andhra Pradesh. He is also known as 'Srinivasa, Tirumalesa, Thirumalai, Venkatachalapathi, Sripathi, ThiruMaal, Balaji (though this is a more recent name), Venkateshwer, Venkatesa, Venkatapathi, Venkatanatha, Sri Varu, Thiruvengadam Udaiyaan, Thiruvengadam, Maal, Manivannan, Tiruvengadattaan Tirupati Thimmappa, and by many other names.
He is also worshipped with the name Tirupati Thimmappa all over Karnataka by traditionally Shiva-worshipping communities. The presence of seven hills in the area influenced alternate names for the deity: such as Edukondalavadu in Telugu and as Ezhumalaiyan in Tamil, both of which mean "Lord of the Seven Hills". According to legend, the temple has a murti (deity) of Lord Venkateswara, believed to have resided there for the entire Kali Yuga. In Sri Vaishnava tradition, the temple is considered one of the 108 Divya Desams or 108 Tirupathys.
In his mangala sloka in 'Sri Bhashya', the Lokaguru Shrimath Ramanuja declares the glory of Lord Venkateswara:
akhila bhuvana janma sthema bhangAdi lIle
vinata vividha bhuta vrAta rakshaika dikshe |
Sruti Sirasi vidIpte brahmaNi SrInivAse
bhavatu mama parasmin Semushi bhakti rUpA ||
May my intellect assume the form of Bhakti in Srinivasa, the highest Reality, revealed in the Vedanta as the Lord who creates, protects and destroys the whole universe with sportive ease and who has taken a vow to protects all creatures who seek him.
Kamban, in his celebrated Ramayana, makes an explicit reference to the Thiru Vengadam Hills; he says the truth enshrined in the four Vedas stands out as the eternal satya on the Vengada Hills. 'Silappadikaram', the great Tamil classic, calls the Holy Hills, 'Nediyon Kunrams'. The Alvars wrote poems of praise expressing devotion to the Lord.
EPIC IMPORTANCE
The Venkatam hill is believed to be a part of the celestial Mount Meru brought to the earth from Vaikuntam by Garuda (Lord's vehicle), say the Puranas. The Hills are said to be a manifestation of Adi Sesha (the cosmic serpent). The Seven hills of the Tirumala are said to represent the seven hoods of Adi Sesha.
Many Alvars, Vaishnavacharyas and saints have praised the Tirumala Hill with great devotion. Tirumala Mambi, a descendent of the great ascetic Narada, spent his whole life in serving the Lord.
References to the tirumala also found in several of Puranas. Tirumala is one of the 108 sacred shrines of the Sri Vaishanava tradition. According to the Puranas, Lord Vishnu stayed on the earth for some time in the Avatar of Swetha Varaham and rose out of pushkarini as Swayambhuva. His spouse Lakshmi Devi appeared in Thirucharnur. This Swwtha Varaha Avatharam was installed in the temple situated to the west of Swamy Pushkarni. The great religious leader Ramanujacharya visited this shrine on a pilgrimage and systematised the process of worship in accordance with the SriVaishnava that continues to date.
ALWARS Nammalvar (3000 B.C) extols Lord Venkateswara as the veritable aushadam (medicine) for curing the disease of samsara in the areas of birth and death. Saint Kulasekhara Alvar prays to the Lord Srinivasa to grant him even the lowest birth in the holy Tirumala Hills—as a fish in the sacred Swami Pushkarini, or as a tree, or as anything on the golden hills of Lord Venkateswara (emberumaan ponmalai mEl EdhEnum avEnE).

Legend

According to the scripture Sthala Purana, the legend of Venkateshwara's Avatar (incarnation) is as follows:
Once some rishis headed by Kasyapa began to perform a sacrifice on the banks of the Ganges. Sage Narada visited them and asked them why they were performing the sacrifice and who would be pleased by it. Not being able to answer the question, the rishis approached Sage Bhrugu, who according to Vedas is believed to have an extra eye in the sole of his foot. To reach a solution after a direct ascertainment of reality, Sage Bhrigu first went to Satyaloka, the abode of Lord Brahma. At Satyaloka, he found Lord Brahma, reciting the four Vedas in praise of Lord Narayana, with each of his four heads, and attended upon by Saraswati. Lord Brahma did not take notice of Bhrigu offering obeisance. Concluding that Lord Brahma was unfit for worship, Bhrigu left Satyaloka for Kailasa, the abode of Lord Shiva. At Kailasa, Bhrigu found Lord Shiva with Parvati and not noticing his presence. left for Vaikunta, the abode of Lord Vishnu.
At Vaikunta, Lord Vishnu was reposing on Adisesha with Sri Mahalakshmi in service at his feet. Finding that Lord Vishnu also did not notice him, the sage was infuriated and kicked the Lord on His chest, the place where Mahalakshmi resides. Vishnu, in an attempt to pacify the sage, got hold of legs of the sage and started to press them gently in a way that was comforting to the sage. During this act, he squeezed the extra eye that was present in the sole of Bhrigu's foot. The extra eye is believed to represent the sage's egotism. The sage then realised his grave mistake and apologized to Vishnu. Thereupon, the sage concluded that Lord Vishnu was the most supreme of the Trimurti and told the rishis the same.
Sri Mahalakshmi was angered by the action of her Lord in apologising to Bhrigu who committed an offence. Out of anger and anguish she left Vaikuntha and resided in Karavirapur now known as Kolhapur. After the departure of Mahalakshmi, a forlorn Lord Vishnu left Vaikunta, came down to Earth, and took abode in an ant-hill under a tamarind tree, beside a pushkarini on the Venkata Hill, meditating for the return of Lakshmi, without food or sleep.
Taking pity on Lord Vishnu, Brahma and Maheshwara decided to assume the forms of a cow and its calf to serve him. Surya, the Sun god informed Mahalakshmi of this and requested her to assume the form of a cow herdess and sell the cow and calf to the king of the Chola country. The king of the Chola country bought the cow and its calf and sent them to graze on the Venkata Hill along with his herd of cattle. Discovering Lord Vishnu on the ant-hill, the cow provided its milk, and thus fed the Lord. Meanwhile, at the palace, the cow was not yielding any milk, for which the Chola Queen chastised the cowherd severely. To find out the cause of lack of milk, the cowherd followed the cow, hid himself behind a bush and discovered the cow emptying her udder over the ant-hill. Incensed over the conduct of the cow, the cowherd aimed a blow with his axe on the head of the cow. However, Lord Vishnu rose from the ant-hill to receive the blow and save the cow. When the cowherd saw the Lord bleed at the blow of his axe, he fell down and died of shock.
The cow returned to the Chola King, bellowing in fright and with blood stains all over her body. To find out the cause of the cow's terror, the King followed her to the scene of the incident. The King found the cowherd lying dead on the ground near the ant-hill. While he stood wondering how it had happened, Lord Vishnu rose from the ant-hill and cursed the King saying that he would become an Asura because of the fault of his servant. The King pleaded innocence, and the Lord blessed him by saying that he will be reborn as Akasa Raja and that the curse would end when the Lord will be adorned with a crown presented by Akasa Raja at the time of His marriage with Padmavati. With these words Lord turned into stone form.
Thereafter, Lord Vishnu in the name of Srinivasa, decided to stay in Varaha Kshetra and requested Sri Varahaswami to grant Him a site for His stay. His request being readily granted, Srinivasa ordained that a pilgrimage to His shrine would not be complete unless it is preceded by a bath in the Pushkarini and darshan of Sri Varahaswami and that puja and naivedyam should be offered to Sri Varaha swami first. Vishnu built a hermitage and lived there, attended to by Vakuladevi who looked after him like a mother.
Sometime later, a King named Akasa Raja who belonged to the Lunar race was ruling over Thondamandalam. Akasa Raja had no heirs, and therefore, he wanted to perform a sacrifice. As part of the sacrifice, he was ploughing the fields when his plough turned up a lotus in the ground. On examining the lotus, the King found a female child in it. The king was happy to find a child even before he performed a sacrifice and carried it to his place and gave it to his Queen to tend to it. At that time he heard an aerial voice which said "O King, tend it as your child and fortune will befall you". As she was found in a lotus, the king named her Padmavati. She grew up as a princess into a beautiful maiden and was attended by a host of maids.
One day, Lord Srinivasa, who was hunting, chased a wild elephant in the forests surrounding the hills. In the elephant's pursuit, the Lord was led into a garden, where Princess Padmavati and her maids were picking flowers. The sight of the elephant frightened the Princess and her maids. But the elephant immediately turned around, saluted the Lord and disappeared into the forest. Lord Srinivasa, who was following on horse back, and saw the frightened maidens. However, He was repulsed with stones thrown at Him by the maids. He returned to the hills in haste, leaving His horse behind. The Lord informed Vakuladevi that unless he married Princess Padmavati he would not be calmed.
The Lord then narrated the story of Padmavati’s previous birth and his promise to marry her. After listening to Srinivasa's story of how he had promised to marry Vedavati in her next birth as Padmavati, Vakuladevi realised that Srinivasa would not be happy unless he married her. She offered to go to Akasa Raja and his Queen and arrange for the marriage. On the way she met the maids of Padmavati returning from a Shiva Temple. She learnt from them that Padmavati was also pining for Srinivasa. Vakuladevi went along with the maid servants to the Queen.
Meanwhile, Akasa Raja and his Queen Dharanidevi were anxious about the health of their daughter, Padmavati. They learnt about Padmavathi's love for Srinivasa of Venkata Hill. Akasa Raja consulted Brihaspati about the marriage and was informed that the marriage was in the best interest of both the parties. Kubera lent money to Lord Srinivasa to meet the expenses of the marriage. Lord Srinivasa, along with Lord Brahma and Lord Shiva started the journey to the residence of Akasa Raja on his vahana Garuda. At the palace entrance, Lord Srinivasa was received by Akasa Raja with full honours and taken in procession on a mounted elephant to the palace for the marriage. In the presence of all the Devas, Lord Srinivasa married Princess Padmavati, thus blessing Akasa Raja. Together, they lived for all eternity while Goddess Lakshmi, understanding the commitments of Lord Vishnu, chose to live in his heart forever.
Venkateshwara's temple, today is located at the top of the Seven hills in Tirumala. It stands as a special place, commemorating the marriage between the two. Everyday, a kalyana utsavam celebrates the divine union in a celebration that stretches to eternity. Even today, during the Brahmotsavam at the temple, turmeric, kumkum and a sari are sent from the temple to Tiruchanur, the abode of Padmavati. In fact Tirupati is rarely visited without paying a visit to Tiruchanur. In the light of this background, it has become the favored destination of many newly wed couples who pray for a happy wedding similar to that of Srinivasa and Padmavati.
A tale associated with the temple goes thus: A helper boy called Bala was once falsely accused of being a thief. When people started chasing him he had to run for his life. He was hit on the head by the mob and his head started bleeding profusely. He ran to the Tirupati Temple of Lord Vishnu and ran to the main door of the temple. When the people entered the temple, they couldn't find the boy but saw the head of God's idol bleeding. It was considered that the boy was sheltered and protected by Vishnu himself, and the priests put cloth on the idol's head to control the bleeding.
Thirumalai Ananthalvan : Selfless Service to the Lord
Millions of devotees throng the Tirumala Hills practically round the clock throughout the year. As the rush of pilgrims increases day by day , Tirumala Tirupathi Devasthanams is hard put to finding ways and means of accommodating them and arranging darshan without long wait. As they move towards the sanctum sanctorum of Lord Venkateswara , how many will remember that there was a time , just a thousand years back, when the Hills were deserted with not much of human habitation in sight ? Ask any Srivaishnavite to name the man of the millenium . Pat will come the reply , Saint Ramanuja.
Ramanuja ( 1017-1137 A.D.) had visited the Hills thrice. His maternal uncle , Peria Thirumalai Nambi gave him discourses on the Ramayana for several months at the Hills. The temple and the surroundings were in bad shape and worship was not organized regularly. Ramanuja was inspired by the Holy Hymns of the Alwars singing the glory of the Lord of the Seven Hills. He called an assembly of the Acharyas , 74 in number and posed them the question whether any one of them will take up the task of serving the Lord on the Hills on a day to day basis. Everyone was hesitating , fearing the hard life up the Hills what with tigers , malaria and the forests. There was Ananthalvan , a strong and silent devotee in the gathering. He rose to his feet and prayed , " Beloved Acharya ! Bestow the blessing of serving the Lord of the Seven Hills on this humble self. With your grace , I will be happy to undertake this service." Ramanuja was mightily pleased and embracing Ananthalvan, declared before the congregation , " Ananthalvan , You are truly the man ( Aanpillai)."
Who is Ananthalvan ?
Ananthalvan was born as the son of Sri Kesavacharya of Bharadwaja Gothra in the year “Vijaya”, the 975th of the Sakha Era, 4154 years after Kali Yuga commenced, in the month of Chaitra on the day of Chithra Star at Sirupudur in Mysore and was named Anantharya.
He was taught the Vedas, Vedangas and Dhivyaprabandhams of Azhvars at the right age. On hearing about Sri Ramanuja he went to Srirangam. His samasrayanam was done by Sri Arulalaperumal Emperumanar who proclaimed that for them and for him the Acharya was always Ramanujar. Just as the Lord was born as Nara and Narayana , Adiseshan too was born as Ramanujar and Ananthazhvar as Acharya and Shishya.
Ananthalvan choose to settle down on the Hills in fulfillment of the command of the Guru and went on to lay the garden of flowers , dug up the lake and named it after Ramanuja. As a part of maintenance of a garden in the service of the Lord, Ananthazhwar was digging up earth, assisted by his pregnant wife. She got tired.The compassionate Lord could not contain himself. He assumed the form of a lad and assisted her in her service.Ananthalvar got angry and hit with a crowbar a young man who was trying to help his wife in laying the garden. Ananthalvan was chasing him when the young man disappeared into the temple. The priests found blood oozing from the chin of the Lord as Ananthalvan entered the sanctum sanctorum. He applied camphor on the chin and prayed for forgiveness. The crowbar can even today be seen at the entrance to the temple as a memento to the dedicated devotion of Ananthalvan. The camphor is distributed as prasad.{Sri padarenu}
One time Lord consider Anandhalvar as his guru and Ramanujar as Loka Guru and give a slokam
During the second visit up the Hills , Saint Ramanuja went round the garden laid down by Ananthasuri and was delighted to find the garden thick with vakula , patala , punnaga , shenbaga and other flower bearing fragrant trees , the bunches of flowers hanging from the branches , entertaining the ears of pilgrims with strains of music poured forth by bees and all kinds of plumaged birds. Saint Ramanuja remembered , how on the first occasion , he had given the call to Ananthasuri at the time of discourse on Nammalwar's hymns referring to the Lord as residing in flower bedecked Venkata Hills ( Sindhupoo maghizhum Thiruvengadam). He called Anantharya and declared in the august presence of Peria Thirumalai Nambigal , " O Anantharya ! Having nursed Thee , I now reap the fruit."
Anantha Suri was some sort of a chronicler. His Venkatchala Ithihasamala represents to Tirupati what Koil Olugu is to Srirangam. The Holy triumvirate of Saint Ramanuja , Ananthalvan and Peria Thirumalai Nambigal at a conference at the third visit of Ramanuja set up the Pedda Jeeyangar Mutt to regulate the vaikansa agama form of worship. The Saint began his SriBashya with an invocation to the Lord as Brahmani Srinivasa. This was a free Sanskrit rendering of Nammalwar's famous hymn addressing the Lord as "Alarmelmangai Urai Marba."
Epigraphs TT 171 , 173 and 175 on the Tirumalai Hills show Ananthalvan's dedication to Saint Ramanuja. His word was gospel to him. Whatever was dear to Ramanuja was dearer to Ananthalvan. He prays to Ramanuja to bless him with the noble spirit to imbibe the teachings of Nammalwar. His devotion to Andal was so great that on one occasion he was seen diving deep down the Srivilliputtur temple tank to search for the remnants of holy turmeric if any used by Andal. He composed the Ramanuja Chautsloki showing how Srirangam , The Tirumalai Hills , Kanchi and Melkote were dear to Ramanuja. His Gotha Chatusloki is a work of great art , rich in lines whose depth of thought , warmth of feeling , glow of imagery and grace of phrases will ring for centuries in every land where the glory of Andal is cherished.
Bhattar , the successor to Saint Ramanuja at Srirangam, once sent a disciple to Ananthalvan to ascertain who a true Vaishnava was. Ananthalvan told the Brahmin from Srirangam , " A true Sri Vaishnavite is like a crane , like a cock , like salt. He will be like You." Bhattar later on explained the four different ideas of Ananthalvan. The Srivaishnava ignores ordinary mortals and awaits the arrival of a true Gnani so that he may surrender to that Mahatma through devotion to service. Not for him the different parts of the Vedas which are not always of universal appeal. Like the cock picking up the good grains from the chaff , the Vaishnava will swear by the Dravida Veda of Nammalwar. Just as the salt dissolves itself in food and becomes useful thereby , the Srivaishnava effaces himself in Bhagavath, Bhaagavatha and Acharya Kainkarya. Like the Brahmin from Srirangam , he is free of ego or arrogance , always humble and devoted to the Srivaishnava clan.
Ananthalvan's final sacred gift to the pilgrims visiting the Hills was the shrine for Ramanuja. The image was presented to Ananthalvan by Saint Ramanuja Himself on request and was consecrated after the Saint shuffled off his mortal coil. Consecration may be later in time but the image itself is more ancient than those in Sriperumbudur , Srirangam and Thirunarayanapuram.
Ananthalvan rebukes Nanjeeyar for taking to Sanyas. For him liberation is attained by service to the community. Indeed Ananthalvan advises his disciple Vaishnava Dasa to spend his wealth for the upliftment of the poor and the down trodden if he is to aspire for the grace of Lord Venkateswara.
Ananthalvan joined eternity with the Lord on the sacred Thiru Adi Pooram day. Even today , Lord Venkateswara visits the garden and bestows honours on the Magizha Tree.
The satari at the main sanctum sanctorum is known as Sadagopa in remembrance of Nammalwar. The one in the Ramanuja shrine is known as Ananthalvan.
The Vaishnava community always held religious beliefs as filling too vital a function in sustaining individual morality and morale and social order and control. Ananthalvan belonged to a different clime and a different age , but it was not blind faith but faith married to reason.
Inside the Tirupati Balaji Venkateshwara Temple
Garbha Griha
The Garbha Griha or sanctum is where the main deity of Lord Sri Venkateswara resides. The deity stands majestically in the Garbha Griha, directly beneath a gilt dome called the Ananda Nilaya Divya Vimana.
This exquisitely-wrought deity called the Mulaberam, is believed to be self-manifested, as there has been no known sculptor possessing the capability to sculpt deities so proportionately and beautifully. Further, no human being is known to have installed it in the shrine.
Ordinarily, the Lord wears a gold kiritam (crown) which has a large emerald embedded in front. On special occasions, he is adorned with a diamond kiritam.
On his forehead, the Lord has a thick double patch of up wrought namam (tilak) drawn with refined camphor, which screens his eyes. In between the two white patches is a kasturitilakam.
His ears are bedecked with shining golden makara kundalas. The fist of His raised right hind hand is implanted with a gem-set chakra, and the corresponding left fist with the sankha. The slightly outstretched front right hand, has its fingers pointing to His lotus feet, as the only recourse to His devotees to attain oneness with Him and enjoy eternal bliss. His front left hand is akimbo to assure His devotees of protection, and to show that the samsara sagara is only hip-deep if they seek His refuge.
His body is clothed with a pitambaram tied with gold string, and a gold belt to which are attached tiny, jingling gold bells. He is adorned with precious ornaments. He has a yajnopavita flowing down cross-wise from His left shoulder. He bears Sri Lakshmi Devi on His right chest and Sri Padmavathi Devi on His left chest. He bears Nagabharanam ornaments on both shoulders.
His lotus feet are covered with gold frames and decked with clinging gold anklets. A strong curved belt of gold encompasses his legs.
During Abhishekam, we can have darshan of Goddess Lakshmi.
The Ananda Nilaya Divya Vimana was covered with gilt copper plates and surmounted with a golden vase, in the thirteenth century, during the reign of the Vijayanagara king, Yadava Raya.
Pilgrims are not allowed to enter the Garbha Gruha (beyond Kulasekara path)

Location of main shrine

Venkateshwara's abode is in the Venkatam hills (the hills are more often referred to as Edu Kondalu) near Tirupati, Andhra Pradesh. The main temple of Venkateshwara is the Tirumala Venkateswara Temple. The Tirumala temple is believed to be the richest of all the temples in the world. The temple is located in Chittoor district of Andhra Pradesh, a state in Southern India.

Adoration

Poster announcing Venkateswara processions
Many saints have visited the shrine and worshipped Venkateswara. Notable among them is the foremost Jagadguru Adi Sankaracharya, who came to Tirumala and placed the Sri Chakra at the feet of Venkateshwara and sang the song "Sri Vishnu Paadadi Keshanta Sloka", in which the Jagadguru describes the beauty of the Lord from the crown to the toes.
The Venkateswara Suprabhatam, being the morning recital of prayers and songs of awakening, is believed to have been written and sung by one of Ramanujacharya's disciples who visited the temple with his Guru. Shri Vadirajatirtha, most prominent [1] among the Madhva saints, is believed to have climbed the Tirumala hill on his knees because it appeared to him like a huge Shaligrama and is said to have given a garland of shaligram to the Lord.
When the famous Saivite saint Appayya Dikshitar(Appayya Dikshita) visited the holy temple, he was refused darshan by the main priests of the Lord as he was a Saivite.[citation needed] The next morning when the doors of the sanctum were opened, the Lord had taken the form of Lord Shiva.[citation needed] Realising their mistake, the priests welcomed Appayya Dikshitar for darshanam and begged for forgiveness.[citation needed] After this the Lord reverted to his original form.[citation needed]
There is also a Govindaraya(Vishnu) temple in the Tirupati town down below the hills that has Vishnu in Yoga Nidra with Sri devi and Bhudevi next to him. Traditionally, Kurubas is said to have built the temples on top of the mountains for the worship of Vishnu.

Symbolic description

Lord Venkateswara's eyes are covered, because it is said that his gaze is so intense, it would scorch the universe.

Notable Venkateswara temples outside of India

Indian emigrants have built numerous temples dedicated primarily to Lord Venkateswara in their communities outside India. These include the following:

శ్రీ మధురాష్టకం

అధరం మధురం వదనం మధురం నయనం మధురం హసితం మధురం
హృదయం మధురం గమనం మధురం మధురాధిపతేరఖిలం మధురం

వచనం మధురం చరితం మధురం వసనం మధురం వలితం మధురం
చలితం మధురం భ్రమితం మధురం మధురాధిపతేరఖిలం మధురం

వేణుర్మధురో రేణుర్మధురః పాణిర్మధురః పాదౌ మధురౌ
నృత్యం మధురం సఖ్యం మధురం మధురాధిపతేరఖిలం మధురం

గీతం మధురం పీతం మధురం భుక్తం మధురం సుప్తం మధురం
రూపం మధురం తిలకం మధురం మధురాధిపతేరఖిలం మధురం

కరణం మధురం తరణం మధురం హరణం మధురం స్మరణం మధురం
వమితం మధురం శమితం మధురం మధురాధిపతేరఖిలం మధురం

గుంజా మధురా మాలా మధురా యమునా మధురా వీచీ మధురా
సలిలం మధురం కమలం మధురం మధురాధిపతేరఖిలం మధురం

గోపీ మధురా లీలా మధురా యుక్తం మధురం ముక్తం మధురం
దృష్టం మధురం శిష్టం మధురం మధురాధిపతేరఖిలం మధురం

గోపా మధురా గావో మధురా యష్టిర్మధురా సృష్టిర్మధురా
దలితం మధురం ఫలితం మధురం మధురాధిపతేరఖిలం మధురం

~ ఇతి మధురాష్టకం సంపూర్ణం ~

The Truth in all Religions


Bill Schell

I have and still am studying many religions and I feel that there is truth in all religions. There have been and are many people on this planet who have found the right path - for them, at least. There are many paths to the Divine, mine is but one. Picture, if you will, a huge field. At the center is the biggest tree you can imagine. There are perhaps a million or more ways to get to that tree. It all depends on where you are currently standing. There is no one right way to get to the center. Will not any path to the center of the field get you to the tree? No matter what side of the field you are on, your path is to the center. The tree is the Tree of Life. It is the source of all knowledge.
I feel that all religions stem from the same source. Just what the source is, I am not sure. Call it whatever you wish. We are all also a part of that source. We are one. One human family, one world, one universe. As the Dalai Lama says it:
"All human beings come from a mother's womb. We are all the same part of one human family. We should have a clear realization of the oneness of all humanity."
"All religions are essentially the same in their goal of developing a good human heart so that we may become better human beings."
I have a deep respect for the Dalai Lama. He has his path to the Divine and also has a respect for all religions. If only we as the human family could also find that respect for each other. In finding that, we would also find a great respect for ourselves.
Why do we seem to like to define ourselves with labels? Labels are mere words. If we want others to know what we are, why not show them? Show them through action. Actions still speak louder than words. I do not care if you are a Buddhist, a Muslim, a Christian, a Hindu, a Jew, a follower of the many Pagan paths; or any of the countless other faiths, traditions, paths, or religions that are spread throughout this World. We are all one.
This is exemplified by the beliefs so many hold about Jesus. During the years of the historical Jesus' life, there are eight or nine years that his whereabouts are not accounted for. These are referred to as the 'lost' years. It was after returning that he truly began to teach his wisdom. Many scholars believe he was in India studying Buddhism during these 'lost' years. Who was Jesus? The Indians say He was a great yogi, the occultists and Theosophists say He was a great initiate of the arcane science, while Spiritualists regard Him as a great medium or a very high guide. I know who many say he was. Why can they not all be right?
I do feel that if he was a real person, Jesus was a great man. His teachings are full of truth. It is some of the people that think they are following his teachings, that I sometimes have problems with. These people are not truly representative of the entire Christian path though. Just as there is good in everyone, there is also a tendency to - well, not so good. Jesus taught love, not hatred. Jesus taught tolerance, he treated all as equals.
What I do with people is show them what I am. Let them see for themselves. Try to get them to learn for themselves. Let them know what I really am and what I really do. Show them that I am not what they have been told. Show them first hand. Let them see and learn instead of stating that which they have been told. With most of them, I have read The Bible more than they have. I also tell them to go read the rest of the Bible. Read it as a book. You can not take random quotes from a book and put them together and still have the same meaning that was originally intended. Some people tend to quote you this verse and that verse. They often do not know what the rest of the passage is about even. Read it as a whole as it was intended.
As for The Bible, it is a good book. It was written by man, though, not God/dess. Many portions of it were written centuries after Jesus moved on. The Old Testament is not the only 'old' Christian book. How about The Dead Sea Scrolls? Have you read The Apocrypha? Maybe I should ask this first, have you ever heard of The Apocrypha? The Apocrypha where included in the Bible for some time, they were even a part of the original King James Version. How about the texts of the Nag Hammadi Library, have you ever seen them? They make for some interesting reading. The Gnostic Society Library shows these texts in a historical light. I recommend you read through them, if you want to see some writings from the early Christians.
I feel Jesus was the son of God, just as we all are the sons and daughters of God. You ever notice how little Jesus actually talked about sin? He did say a lot about love. He lived his life as an example of what others could be and to show he was like us. I want to show you something I have come across myself while studying. This was put together to show the similarities of the many religions of the world. You might take a special notice as to where the wording of 'The Golden Rule' actually comes from. All religions have such 'rules'. The religions are in Bold print, followed by the quote and then the source text.
An Ancient Precept
Baha'i
'Blessed is he who preferreth his brother before himself.'
BAHA'ULLAH, Tablets of Baha'ullah, 71
Buddhism
'Hurt not others in ways that you yourself would find hurtful.'
UDANA-VARGA, 5:18
Christianity
'All things whatsoever ye would that men should do to you, do ye even so to them.'
JESUS, Matthew 7:12
Confucianism
'Do unto other what you would have them do unto you.'
Analects 15:23
Hinduism
'This is the sum of duty: do naught unto others which would cause you pain if done to you.'
Mahabharata 5:1517
Islam
'No one of you is a believer until he desires for his brother that which he desires for himself.'
SUNNAH
Jainism
'In happiness and suffering, in joy and grief, we should regard all creatures as we regard our own self.'
LORD MAHAVIRA, 24th Tirthankara
Judaism
'What is hateful to you, do not to your fellowman. That is the law: all the rest is commentary.'
Talmud, Shabbat 31a
Native American
'Respect for all life is the foundation.'
The Great Law of Peace
Sikhism
'Don't create enmity with anyone as God is within everyone.'
Guru Arjan Devji 259, Guru Granth Sahib
Zoroastrianism
'That nature only is good when it shall not do unto another whatever is not good for its own self.'
Dadistan-i-Dinik, 94:5
And of course my favorite:
'An it harm none do what ye will.'
I feel there are truths in all religions. I feel that all comes from the same source. Call that source what ever you wish. There are many paths to the Divine, mine is but one. I want to give you a few more quotes here from different paths.
"Do not say, 'I follow the one true path of the Spirit,' but rather, 'I have found the Spirit walking on my path.' For the Spirit walks on all paths."
- Khalil Gibran
"At the top of the mountain you find it very cool. There will be none of the dissimilarity that you can see at the bottom of the path. The fundamental principles of all religions are one."
- Words of Yogiswami
"Do not believe in anything simply because you have heard it. Do not believe simply because it has been handed down for many generations. Do not believe in anything simply because it is spoken and rumored by many. Do not believe in anything simply because it is written in Holy Scriptures. Do not believe in anything merely on the authority of Teachers, elders or wise men. Believe only after careful observation and analysis, when you find that it agrees with reason and is conducive to the good and benefit of one and all. Then accept it and live up to it."
- The Buddha on Belief - from the Kalama Sutta

I do feel that a Christ type figure was a great spiritual teacher. So was Buddha, So was Krishna, So was Mohammed. So was the great Egyptian sage, Hermes Trismegistus. As was Plato, Socrates, Pythagorus and many others before them. The story of a God born into the flesh was told many times in many parts of the world long before Christ was supposed to have existed. Many of the initiates in the various Pagan Mysteries were wandering teachers and healers. They all performed the various miracles later also attributed to Christ.
Life cannot be explained with a single formula. If it could be, we have no free will. If we have no free will, why are we even here trying to learn? No free will would mean life is predestined. Now I can imagine many, many formulas reacting to each other in a random fashion. Sure, things are influenced to some degree by what is around them. There is an order to the universe. The universe is constantly changing though. The formulas have to keep changing with it or be left behind. It is nice to see some 'maps', if you will, have been left behind. Where are we going that we need a map? I can only speak for myself, but I am on a journey. A journey of the spirit/soul/divine - call it what you will. If the map is internal, or of your spirit, it could come in handy.
The beauty of freedom is that we are all entitled to our opinions as much everybody else. That is what all beliefs are though, opinions. We have no clue what the truth is. Beliefs are things we humans create to help us make sense of the things we do not understand. There is a difference between beliefs and facts. If something is a fact, it cannot be a belief. If it has been proven to be a fact it can no longer be a supposition or theory or belief.
I do not know if what I feel is fact or belief. I know that I feel it and it feels great to me. I feel lots of things. My 'church' is the world. The best chapel I can imagine is forest clearing or a mountaintop, with nature all around. How does everyone feel? Do we all feel? Do some just go off what they have been told and have yet to explore for themselves?
There are those who think they are outside of the universal laws. What I say about them, is Karma will catch up with them. It will catch them in this life or the ones that follow. They must learn or it will cause them harm. They will likely not only harm themselves, they may indirectly cause a ripple effect on those around them.
All things begin with thought. Thoughts can manifest themselves into reality. That applies to both positive and negative thoughts. With that in mind, be careful what you spend your time thinking about. When you think about something you are devoting energy to it. To perhaps oversimplify things: If you want to help, think positive thoughts. If you spend time and energy worrying about what might happen, you are only helping it to become closer to reality. We may not be able to control much in the world, but we can control our thoughts. Control your thoughts and control yourself.
Why do we humans think we know anything, much less religion? We live on a speck of dust in the middle of nowhere in this universe. We practically border on insignificance on a universal scale. How dare we think we know what God thinks or even what God is, for that matter? We are specks of dust, living on a speck of dust, in this awesome Creation and we THINK we know God. We have no clue what the truth is, we never have and so we begin to form beliefs. There is a difference between a belief and a fact. If something is a fact, it is not a belief. Beliefs are things we as humans create to make sense of the things we do not understand. We fear what we do not understand.
In the days of early humans, fear served a primary purpose. Fear kept us alive. Fear to not play with the tigers. Fear not to take food from a lion's mouth. That type of fear kept people from dying. Perhaps, we should not say fear but rather having a healthy respect for those things kept people from dying. At that time the 'rule' was pretty simple, If you do not know it, fear it. We learned to fear what we do not know from an early point in human history. We have since outdone that though even. We learned to fear that which we not understand. In some cases we went one step further, we learned to fear anything that is not familiar. There are some cases where fear can still be helpful, but in most cases, fear is our own worst enemy. Fear keeps us locked away in our own little box.
This fear we have of everything must be overcome for our spiritual growth. This fear keeps us locked away from our own true nature. Many people have a fear of death. Why is that? Death is not the end. Death is another part of the cycle of life. Death is a release from this physical body. It is a release that allows the spirit to be free of the physical world. Just because many people fear death, does not make it natural. We must respect and honor our emotions and feelings of loss, but there must be a limit.
How do we overcome these fears of the unknown? Learn to understand them. Face your fears, overcome them. Learn about the things you fear. Once things are more familiar to us, it is easier to overcome any fears we have associated with them.
If anything I have said rings true in your heart, then take it and make it your own. Make it a part of your thoughts. If nothing I said rings true to your heart, then disregard it. The things I have said are neither positive nor negative they are neutral. It is our own interpretation that assigns the positive or negative to thoughts and actions.
"Do not believe in anything simply because you have heard it. Do not believe simply because it has been handed down for many generations. Do not believe in anything simply because it is spoken and rumored by many. Do not believe in anything simply because it is written in Holy Scriptures. Do not believe in anything merely on the authority of Teachers, elders or wise men. Believe only after careful observation and analysis, when you find that it agrees with reason and is conducive to the good and benefit of one and all. Then accept it and live up to it."
The Buddha on Belief - from the Kalama Sutta
Many of us are from families where we were taught one of the more prominent western religions. Unfortunately, the driving force that guides us is often extinguished by organized religion. That force is to ask questions and to THINK for ourselves. We are taught This is the way, do not question it, just believe. Where is the Wisdom in that? We must THINK for ourselves.
There is no new knowledge. The things we may learn a hundred years from now are not truly new. They may be new to us, but the knowledge was always there. All the knowledge we have gained is but the diluted Knowledge of the God/dess.
I thank you for letting me share my views. Sharing is how we learn from others. Through sharing comes understanding. From understanding comes trust. From trust comes friendship. From friendship comes hope and admiration. From all of these great things there comes peace.
In the end all is the same.
There is only Love and the source of that Love - God/dess.
Remember, Love is the Law. Love knows no religion.
Love knows no country border or nationality.
Love is Love.
Bill Schell

SOURCE : www.omsakthi.org

శ్రీ చంద్రశేఖరాష్టకమ్



చంద్రశేఖర చంద్రశేఖర చంద్రశేఖర పాహిమామ్
చంద్రశేఖర చంద్రశేఖర చంద్రశేఖర రక్షమామ్

రత్నసానుశరాసనం రజతాద్రిశృంగనికేతనం
శింజినీకృతపన్నగేశ్వర మచ్యుతానలసాయకం
క్షిప్రదగ్ధపురత్రయం త్రిదశాలయై రభివందితం
చంద్రశేఖర మాశ్రయే మమ కింకరిష్యతి వైయమః

పంచపాదపపుష్పగంధపదాంబుజద్వయశోభితం
ఫాలలోచనజాతపావకదగ్ధమన్మథవిగ్రహమ్
భస్మదిగ్ధకలేబరం భవనాశనం భవ మవ్యయం
చంద్రశేఖర మాశ్రయే మమ కింకరిష్యతి వైయమః

మత్తవారణముఖ్యచర్మకృతోత్తరీయమనోహరం
పంకజాసనపద్మలోచనపూజితాంఘ్రిసరోరుహమ్
దేవసింధుతరంగశీకరసిక్తశుభ్రజటాధరం
చంద్రశేఖర మాశ్రయే మమ కింకరిష్యతి వైయమః

యక్షరాజసఖం భగాక్షహరం భుజంగవిభూషణం
శైలరాజసుతాపరిష్కృతచారువామకళేబరమ్
క్ష్వేలనీలగళం పరశ్వధధారిణం మృగధారిణం
చంద్రశేఖర మాశ్రయే మమ కింకరిష్యతి వైయమః

కుండలీకృతకుండలీశ్వరకుండలం వృషవాహనం
నారదాదిమునీశ్వరస్తుతవైభవం భువనేశ్వరమ్
అంధకాంతక మాశ్రితామరపాదపం శమనాంతకం
చంద్రశేఖర మాశ్రయే మమ కింకరిష్యతి వైయమః

భేషజం భవరోగిణా మఖిలాపదా మపహారిణం
దక్షయజ్ఞవినాశనం త్రిగుణాత్మకం త్రివిలోచనమ్
భుక్తిముక్తిఫలప్రదం సకలాఘసంఘనిబర్హణం
చంద్రశేఖర మాశ్రయే మమ కింకరిష్యతి వైయమః

భక్తవత్సల మర్చితం నిధి మక్షయం హరిదంబరం
సర్వభూతపతిం పరాత్పర మప్రమేయ మనుత్తమమ్
సోమవారుణభూహుతాశనసోమపానిలఖాకృతిం
చంద్రశేఖర మాశ్రయే మమ కింకరిష్యతి వైయమః

విశ్వసృష్టివిధాయినం పునరేవ పాలనతత్పరం
సంహరంత మపి ప్రపంచ మశేషలోకనివాసినమ్
క్రీడయంత మహర్నిశం గణనాథయూధసమన్వితం
చంద్రశేఖర మాశ్రయే మమ కింకరిష్యతి వైయమః

మృత్యుభీతమృకండుసూనుకృతస్తవం శివసన్నిధౌ
యత్రకుత్రచయః పఠే న్నహి తస్య మృత్యుభయంభవేత్
పూర్ణమాయు రరోగతా మఖిలార్థసంపద మాదరం
చంద్రశేఖర ఏవ తస్య దదాతి ముక్తి మయత్నతః

~ ఇతి చంద్రశేఖరాష్టకమ్ ~

శ్రీ కాలభైరవాష్టకమ్



దేవ రాజ సేవ్య మాన పావనాంఘ్రి పంకజం
వ్యాళ యజ్ఞ సూత్ర మిందు శేఖరం కృపాకరమ్
నారదాది యోగిబృంద వందితం దిగంబరం
కాశికాపురాధి నాథ కాలభైరవం భజే

భాను కోటి భాస్వరం భవాబ్ది తారకం పరం
నీల కంఠ మీప్సితార్ధ దాయకం త్రిలోచనమ్
కాల కాల మంబుజాక్ష మక్ష శూల మక్షరం
కాశికాపురాధి నాథ కాలభైరవం భజే

శూలటంక పాశదండ పాణిమాది కారణం
శ్యామ కాయ మాది దేవ మక్షరం నిరామయమ్
భీమవిక్రమం ప్రభుం విచిత్ర తాండవప్రియం
కాశికాపురాధి నాథ కాలభైరవం భజే

భుక్తి ముక్తి దాయకం ప్రశస్త చారు విగ్రహం
భక్తవత్సలం స్థితం సమస్త లోక విగ్రహమ్
నిక్వణన్మనోజ్ఞ హేమ కింకిణీలసత్కటిం
కాశికాపురాధి నాథ కాలభైరవం భజే

ధర్మ సేతు పాలకం త్వధర్మమార్గ నాశకం
కర్మ పాశ మోచకం సుశర్మదాయకం విభుమ్
స్వర్ణవర్ణ కేశపాశశోభితాంగ మండలం
కాశికాపురాధి నాథ కాలభైరవం భజే

రత్నపాదుకాప్రభాభిరామ పాదయుగ్మకం
నిత్యమద్వితీయమిష్టదైవతం నిరంజనమ్
మృత్యుదర్పనాశనం కరాళదంష్ట్రభూషణం
కాశికాపురాధి నాథ కాలభైరవం భజే

అట్టహాసభిన్న పద్మజాండకోశసంతతిం
దృష్టిపాతనష్ట పాపజాలముగ్రశాశనమ్
అష్టశిద్ధిదాయకం కపాలమాలికాధరం
కాశికాపురాధి నాథ కాలభైరవం భజే

భూతసంఘనాయకం విశాలకీర్తి దాయకం
కాశివాసిలోకపుణ్య పాపశోధకం విభుమ్
నీతిమార్గకోవిదం పురాతనం జగత్ప్రభుం
కాశికాపురాధి నాథ కాలభైరవం భజే

కాలభైరవాష్టకం పఠంతి యే మనోహరం
జ్ఞానముక్తిసాధనం విచిత్రపుణ్యవర్ధనమ్
శోకమోహదైన్యలోభకోపతాపనాశనం
తే ప్రయాంతి కాలభైరవాంఘ్రిసన్నిధిం ధ్రువమ్

కాశికాపురాధి నాథ కాల భైరవం భజే
కాశికాపురాధి నాథ కాల భైరవం భజే
కాల భైరవం భజే
కాల భైరవం భజే

~ ఇతి శ్రీమచ్ఛంకరాచార్య విరచితం కాలభైరవాష్టకం సంపూర్ణమ్ ~

శ్రీ శివాష్టకమ్

శ్రీ శివాష్టకమ్

ప్రభుం ప్రాణనాథం విభుం విశ్వనాథం
జగన్నాథనాథం సదానంద భాజమ్
భవద్భవ్యభూతేశ్వరం భూతనాథం
శివం శంకరం శంభు మీశానమీడే

గళే రుండమాలం తనౌ సర్పజాలం
మహాకాలకాలం గణేశాదిపాలం
జటాజూట గంగోత్తరంగై ర్విశాలం
శివం శంకరం శంభు మీశానమీడే

ముదామాకరం మండనం మండయంతం
మహామండలం భస్మభూషాధరం తమ్
అనాదిం హ్యపారం మహా మోహమారం
శివం శంకరం శంభు మీశానమీడే

వటాధోనివాసం మహాట్టాట్టహాసం
మహాపాపనాశం సదా సుప్రకాశమ్
గిరీశం గణేశం సురేశం మహేశం
శివం శంకరం శంభు మీశానమీడే

గిరీంద్రాత్మజా సంగృహీతార్ధదేహం
గిరౌ సంస్థితం సర్పహారం సురేశమ్
పరబ్రహ్మ బ్రహ్మాది భిర్వంద్యమానం
శివం శంకరం శంభు మీశానమీడే

కపాలం త్రిశూలం కరాభ్యాం దధానం
పదాంభోజనమ్రాయ కామం దదానమ్
బలీవర్ధయానం సురాణాం ప్రథానం
శివం శంకరం శంభు మీశానమీడే

శరచ్చంద్రగాత్రం గణానందపాత్రం
త్రినేత్రం పవిత్రం ధనేశస్య మిత్రమ్
అపర్ణాకళత్రం సదా సచ్చరిత్రం
శివం శంకరం శంభు మీశానమీడే

హరం సర్పహారం చితా భూవిహారం
భవం వేదసారం సదా నిర్వికారం
శ్మశానే వసంతం మనోజం దహంతం
శివం శంకరం శంభు మీశానమీడే

స్తవం యః ప్రభాతే నరశ్శూల పాణేః
పఠేత్ సర్వదా భర్గసేవానురక్తః
సపుత్రం ధనం ధాన్యమిత్రేకళత్రం
విచిత్రం సమాసాద్య మోక్షం ప్రయాతి

~ ఇతి శ్రీ శివాష్టకమ్ ~

శ్రీ లింగాష్టకమ్



బ్రహ్మమురారిసురార్చితలింగం నిర్మలభాసితశోభితలింగం
జన్మజదుఃఖవినాశకలింగం తత్ప్రణమామి సదా శివలింగమ్

దేవమునిప్రవరార్చితలింగం కామదహనకరుణాకరలింగం
రావణదర్పవినాశకలింగం తత్ప్రణమామి సదా శివలింగమ్

సర్వసుగంధిసులేపితలింగం బుద్ధివివర్ధనకారణలింగం
సిద్ధసురాసురవందితలింగం తత్ప్రణమామి సదా శివలింగమ్

కనకమహామణిభూషితలింగం ఫణిపతివేష్టితశోభితలింగం
దక్షసుయజ్ఞవినాశకలింగం తత్ప్రణమామి సదా శివలింగమ్

కుంకుమచందనలేపితలింగం పంకజహారసుశోభితలింగం
సంచితపాపవినాశనలింగం తత్ప్రణమామి సదా శివలింగమ్

దేవగణార్చితసేవితలింగం భావైర్భక్తిభి రేవ చ లింగం
దినకరకోటిప్రభాకరలింగం తత్ప్రణమామి సదా శివలింగమ్

అష్టదళోపరివేష్టితలింగం సర్వసముద్భవకారణలింగం
అష్టదరిద్రవినాశనలింగం తత్ప్రణమామి సదా శివలింగమ్

సురగురుసురవరపూజితలింగం సురవరపుష్పసదార్చితలింగం
పరమపరం పరమాత్మకలింగం తత్ప్రణమామి సదా శివలింగమ్

లింగాష్టకమిదం పుణ్యం యః పఠేచ్ఛివసన్నిధౌ
శివలోకమవాప్నోతి శివేన సహ మోదతే.

~ ఇతి శ్రీ లింగాష్టకమ్ ~

శ్రీ విశ్వనాథాష్టకమ్

శ్రీ విశ్వనాథాష్టకమ్
గంగాతరంగరమణీయజటాకలాపం
గౌరీనిరంతరవిభూషితవామభాగమ్
నారాయణప్రియ మనంగమదాపహారం
వారాణసీపురపతిం భజ విశ్వనాథమ్

వాచామగోచర మనేకగుణస్వరూపం
వాగీశవిష్ణుసుర సేవిత పాదపీఠమ్
వామేణ విగ్రహవరేణ కళత్రవంతం
వారాణసీపురపతిం భజ విశ్వనాథమ్

భూతాదిపం భుజగభూషణభూషితాంగం
వ్యాఘ్రాజినాం బరధరం జటిలం త్రినేత్రమ్
పాశాంకుశాభయవరప్రదశూలపాణిం
వారాణసీపురపతిం భజ విశ్వనాథమ్

శీతాంశుశోభితకిరీటవిరాజమానం
ఫాలేక్షణాతల విశోషిత పంచబానమ్
నాగాధిపారచితభాసురకర్ణపూరం
వారాణసీపురపతిం భజ విశ్వనాథమ్

పంచాననం దురిత మత్త మతంగజానాం
నాగాంతకం ధనుజపుంగవపన్నగానామ్
దావానలం మరణశోకజరాటవీనాం
వారాణసీపురపతిం భజ విశ్వనాథమ్

తేజోమయం సగుణ నిర్గుణమద్వితీయం
మానందకందమపరాజిత మప్రమేయమ్
నాగాత్మకం సకల నిష్కళమాత్మ రూపం
వారాణసీపురపతిం భజ విశ్వనాథమ్

ఆశాం విహాయ పరిహృత్య పరస్య నిందాం
పాపే రతిం చ సునివార్య మనస్సమాధౌ
ఆధాయ హృత్కమలమధ్యగతం ప్రవేశం
వారాణసీపురపతిం భజ విశ్వనాథమ్

రాగాదిదోషరహితస్వజనానురాగం
వైరాగ్యశాంతినిలయం గిరిజా సహాయమ్
మాధుర్య ధైర్య సుభగం గరళాభిరామం
వారాణసీపురపతిం భజ విశ్వనాథమ్

వారాణసీపురపతేః స్తవనం శివస్య
వ్యాసోక్తమష్టక మిదం పఠితా మనుష్యః
విద్యాం శ్రియం విపుల సౌఖ్యమనంత కీర్తిం
సంప్రాప్య దేహ విలయే లభతే చ మోక్షమ్

విశ్వనాథాష్టకమిదం పుణ్యం యః పఠేః చ్ఛివసన్నిధౌ
శివలోక మవాప్నోతి శివేన సహమోదతే

~ ఇతి శ్రీ విశ్వనాథాష్టకమ్ ~

శ్రీ రాజరాజేశ్వర్యష్టకమ్


అమ్బా శామ్భవి చన్ద్రమౌళిరబలా పర్ణా ఉమా పార్వతీ
కాళీ హైమవతీ శివా త్రినయనీ కాత్యాయనీ భైరవీ
సావిత్రీ నవయౌవనా శుభకరీ సామ్రాజ్యలక్ష్మీప్రదా
చిద్రూపీ పరదేవతా భగవతీ శ్రీరాజరాజేశ్వరీ

అమ్బా మోహిని దేవతా త్రిభువనీ ఆనన్దదాయినీ
వాణీ పల్లవపాణివేణుమురళీగానప్రియా లోలినీ
కల్యాణీ ఉడురాజబిమ్బ వదనా ధూమ్రాక్షసంహారిణీ
చిద్రూపీ పరదేవతా భగవతీ శ్రీరాజరాజేశ్వరీ

అమ్బా నూపురరత్నకఙ్కణధరీ కేయూరహారావళీ
జాతీచమృకవైజయంతిలహరీ గ్రైవేయకైరాజితా
వీణావేణు వినోదమణ్డితకరా వీరాసనే సంస్థితా
చిద్రూపీ పరదేవతా భగవతీ శ్రీరాజరాజేశ్వరీ

అమ్బా రౌద్రిణి భద్రకాళి బగళా జ్వాలాముఖీ వైష్ణవీ
బ్రహ్మణీ త్రిపురాన్తకీ సురనుతా దేదీప్యమానోజ్వలా
చాముణ్డా శ్రితరక్షపోషజననీ దాక్షాయణీ వల్లవీ
చిద్రూపీ పరదేవతా భగవతీ శ్రీరాజరాజేశ్వరీ

అమ్బా శూలధనుః కశాఙ్కశధరీ అర్థేన్దుబిమ్బాధరీ
వారాహీమధుకైటభప్రశమనీ వాణీ రమా సేవితా
మల్లద్యాసురమూకదైత్యమథనీ మహేశ్వరీ చామ్బికా
చిద్రూపీ పరదేవతా భగవతీ శ్రీరాజరాజేశ్వరీ

అమ్బా సృష్టవినాశపాలనకరీ ఆర్యా విసంశోభితా
గాయత్రీ ప్రణవాక్షరామృతరసః పూర్ణానుసంధీ కృతా
ఓఙ్కారీ వినతాసుతార్చితపదా ఉద్దణ్డ దైత్యాపహా
చిద్రూపీ పరదేవతా భగవతీ శ్రీరాజరాజేశ్వరీ

అమ్బా శాశ్వత ఆగమాదివినుతా ఆర్యా మహాదేవతా
యా బ్రహ్మాదిపిపీలికాన్తజననీ యా వై జగన్మోహినీ
యా పంచప్రణవాదిరేఫజననీ యా చిత్కళా మాలినీ
చిద్రూపీ పరదేవతా భగవతీ శ్రీరాజరాజేశ్వరీ

అమ్బా పాలితభక్తరాజదనిశం అమ్బాష్టకం యః పఠేత్
అమ్బాలోలకటాక్షవీక్ష లలితం చైశ్వర్యమవ్యాహతమ్
అమ్బా పావనమన్త్రరాజపఠనాదన్తే చ మోక్షప్రదా
చిద్రూపీ పరదేవతా భగవతీ శ్రీరాజరాజేశ్వరీ

~ ఇతి శ్రీరాజరాజేశ్వర్యష్టకం సమ్పూర్ణమ్ ~

శ్రీ మహాలక్ష్మ్యష్టకమ్

శ్రీ మహాలక్ష్మ్యష్టకమ్

నమస్తేస్తు మహామాయే శ్రీ పీఠే సురపూజితే
శంఖచక్రగదాహస్తే మహాలక్ష్మీ ర్నమోస్తుతే

నమస్తే గరుడారూఢే డోలాసురభయంకరి
సర్వపాపహరే దేవి మహాలక్ష్మీ ర్నమోస్తుతే

సర్వఙ్ఞే సర్వవరదే సర్వదుష్టభయంకరి
సర్వదుఃఖహరే దేవి మహాలక్ష్మీ ర్నమోస్తుతే

సిద్ధిబుద్ధిప్రదే దేవి భుక్తిముక్తిప్రదాయిని
మంత్రమూర్తే సదా దేవి మహాలక్ష్మీ ర్నమోస్తుతే

ఆద్యంతరహితే దేవి ఆదిశక్తిమహేశ్వరి
యోగఙ్ఞే యోగసంభూతే మహాలక్ష్మీ ర్నమోస్తుతే

స్థూలసూక్ష్మమహారౌద్రే మహాశక్తిమహోదరే
మహాపాపహరే దేవి మహాలక్ష్మీ ర్నమోస్తుతే

పద్మాసనస్థితే దేవి పరబ్రహ్మస్వరూపిణి
పరమేశి జగన్మాతః మహాలక్ష్మీ ర్నమోస్తుతే

శ్వేతాంబరధరే దేవి నానాలంకారభూషితే
జగస్థితే జగన్మాతః మహాలక్ష్మీ ర్నమోస్తుతే

మహాలక్ష్మ్యష్టకస్తోత్రం యః పఠేద్భక్తి మా న్నరః
సర్వసిద్ధిమవాప్నోతి రాజ్యం ప్రాప్నోతి సర్వదా

ఏకకాలే పఠేన్నిత్యం మహాపాపవినాశనం
ద్వికాలం యః పఠేన్నిత్యం ధనధాన్యసమన్వితః

త్రికాలం యః పఠేన్నిత్యం మహాశత్రువినాశనం
మహాలక్ష్మీర్భవేన్నిత్యం ప్రసన్నా వరదా శుభా


~ ఇతి ఇంద్రకృత శ్రీమహాలక్ష్మ్యష్టకం సంపూర్ణం ~

బిల్వాష్టకమ్



త్రిదళం త్రిగుణాకారం త్రినేత్రం చ త్రియాయుధమ్
త్రిజన్మ పాపసంహారం ఏకబిల్వం శివార్పణమ్.

త్రిశాఖైః ర్బిల్వపత్రైశ్చ హ్యచ్ఛిద్రైః కోమలై శుభైః
శివపూజాం కరిష్యామి ఏకబిల్వం శివార్పణమ్.

కోటి కన్యా మహాదానం తిలపర్వత కోటయః
కాంచనం క్షీలదానేన ఏకబిల్వం శివార్పణమ్.

కాశీక్షేత్ర నివాసం చ కాలభైరవ దర్శనం
ప్రయాగే మాధవం దృష్ట్వా ఏకబిల్వం శివార్పణమ్.

ఇందువారే వ్రతం స్థిత్వా నిరాహారో మహేశ్వరాః
నక్తం హౌష్యామి దేవేశ ఏకబిల్వం శివార్పణమ్.

రామలింగ ప్రతిష్ఠా చ వైవాహిక కృతం తధా
తటాకానిచ సంధానం ఏకబిల్వం శివార్పణమ్.

అఖండ బిల్వపత్రం చ ఆయుతం శివపూజనం
కృతం నామ సహస్రేణ ఏకబిల్వం శివార్పణమ్.

ఉమయా సహదేవేశ నంది వాహనమేవ చ
భస్మలేపన సర్వాంగం ఏకబిల్వం శివార్పణమ్.

సాలగ్రామేషు విప్రాణాం తటాకం దశకూపయోః
యజ్నకోటి సహస్రస్చ ఏకబిల్వం శివార్పణమ్.

దంతి కోటి సహస్రేషు అశ్వమేధ శతక్రతౌ
కోటికన్యా మహాదానం ఏకబిల్వం శివార్పణమ్.

బిల్వాణాం దర్శనం పుణ్యం స్పర్శనం పాపనాశనం
అఘోర పాపసంహారం ఏకబిల్వం శివార్పణమ్.

సహస్రవేద పాటేషు బ్రహ్మస్తాపన ముచ్యతే
అనేకవ్రత కోటీనాం ఏకబిల్వం శివార్పణమ్.

అన్నదాన సహస్రేషు సహస్రోప నయనం తధా
అనేక జన్మపాపాని ఏకబిల్వం శివార్పణమ్.

బిల్వాష్టకమిదం పుణ్యం యః పఠేచ్చివ సన్నిధౌ
శివలోకమవాప్నోతి ఏకబిల్వం శివార్పణమ్.

~ ఇతి శ్రీ బిల్వాష్టకమ్ సంపూర్ణం ~

అన్నపూర్ణాష్టకమ్


నిత్యానందకరీ వరా భయకరీ సౌందర్య రత్నాకరీ
నిర్భూతాఖిల పాపనాసనకరీ ప్రత్యక్ష మాహేశ్వరీ
[నిర్ధూతాఖిల ఘోర పావనకరీ ప్రత్యక్ష మాహేశ్వరీ]
ప్రాలేయాచల వంశ పావనకరీ కాశీ పురాధీశ్వరీ
భిక్షాం దేహి కృపావలంబనకరీ మాతాన్నపూర్ణేశ్వరీ.
~ మాతా అన్నపూర్ణేశ్వరీ ~

నానారత్న విచిత్ర భూషణకరీ హేమాంబరాడంబరీ
ముక్తాహార విడంబమాన విలసద్వక్షోజకుంభాంతరీ
కాశ్మీరాగరు వాసితాంగ రుచిరే కాశీ పురాధీశ్వరీ
భిక్షాం దేహి కృపావలంబనకరీ మాతాన్నపూర్ణేశ్వరీ.
~ మాతా అన్నపూర్ణేశ్వరీ ~

యోగానందకరీ రిపుక్షయకరీ ధర్మైకనిష్ఠాకరీ
చంద్రార్కానల భాసమాన లహరీ త్రైలోక్య రక్షాకరీ
సర్వైశ్వర్యకరీ తపః ఫలకరీ కాశీ పురాధీశ్వరీ
భిక్షాం దేహి కృపావలంబనకరీ మాతాన్నపూర్ణేశ్వరీ.
~ మాతా అన్నపూర్ణేశ్వరీ ~

కైలాసాచల కన్దరాలయకరీ గౌరీ ఉమా శాంకరీ
కౌమారీ నిగమార్థ గోచర కరీ ఓంకార బీజాక్షరీ
మోక్షద్వార కవాట పాటనకరీ కాశీ పురాధీశ్వరీ
భిక్షాం దేహి కృపావలంబనకరీ మాతాన్నపూర్ణేశ్వరీ.
~ మాతా అన్నపూర్ణేశ్వరీ ~

దృశ్యాదృశ్య విభూతి పావనకరీ బ్రహ్మాండ భాండోదరీ
లీలా నాటక సూత్ర ఖేలనకరీ విజ్ఞాన దీపాంకురీ
శ్రీ విశ్వేశ మనః ప్రమోదనకరీ కాశీ పురాధీశ్వరీ
భిక్షాం దేహి కృపావలంబనకరీ మాతాన్నపూర్ణేశ్వరీ.
~ మాతా అన్నపూర్ణేశ్వరీ ~

ఆదిక్షాంత సమస్త వర్ణనకరీ శంభుప్రియే శంకరీ

కాశ్మీరే త్రిపురేశ్వరీ త్రిణయనీ విశ్వేశ్వరీ శ్రీధరీ
స్వర్గాద్వార కవాట పాటనకరీ కాశీ పురాధీశ్వరీ
భిక్షాం దేహి కృపావలంబనకరీ మాతాన్నపూర్ణేశ్వరీ.
~ మాతా అన్నపూర్ణేశ్వరీ ~

ఉర్వీ సర్వజయేశ్వరీ
యాకరీ మాతా కృపాసాగరీ
నారీ నీల సమాన కుంతలధరీ నిత్యాన్నదానేశ్వరీ
సాక్షాన్మోక్షకరీ సదా శుభకరీ కాశీ పురాధీశ్వరీ
భిక్షాం దేహి కృపావలంబనకరీ మాతాన్నపూర్ణేశ్వరీ.
~ మాతా అన్నపూర్ణేశ్వరీ ~

దేవి సర్వవిచిత్రరత్న రచితా దాక్షాయణీ సుందరీ
వామా స్వాదుపయోధర ప్రియకరీ సౌభాగ్య మాహేశ్వరీ
భక్తాభీష్టకరీ దశా శుభకరీ కాశీ పురాధీశ్వరీ
భిక్షాం దేహి కృపావలంబనకరీ మాతాన్నపూర్ణేశ్వరీ.
~ మాతా అన్నపూర్ణేశ్వరీ ~

చంద్రా ర్కానల కోటి కోటి సదృశా చంద్రాంశు బింబాధరీ
చంద్రా ర్కాగ్ని సమాన కుండలధరీ చంద్రార్క వర్ణేశ్వరీ
మాలాపుస్తక పాశాసాంకుశధరీ కాశీ పురాధీశ్వరీ
భిక్షాం దేహి కృపావలంబనకరీ మాతాన్నపూర్ణేశ్వరీ.
~ మాతా అన్నపూర్ణేశ్వరీ ~

క్షత్ర త్రాణకరీ సదా శివకరీ మాతా కృపాసాగరీ
సాక్షా న్మోక్షకరీ సదా శివకరీ విశ్వేశ్వరీ శ్రీధరీ
దక్షా క్రందకరీ నిరామయకరీ కాశీ పురాధీశ్వరీ
భిక్షాం దేహి కృపావలంబనకరీ మాతాన్నపూర్ణేశ్వరీ.
~ మాతా అన్నపూర్ణేశ్వరీ ~

అన్నపూర్ణే సదాపూర్ణే శంకర ప్రాణవల్లభే
జ్ఞానవైరాగ్య సిద్ధ్యర్ధం
భిక్షాం దేహి చ పార్వతి
మాతా చ పార్వతీ దేవి పితా దేవో మహేశ్వరః
బాంధవా శ్శివభక్తాశ్చ స్వదేశో భువనత్రయమ్.

~ ఇతి శ్రీ శంకరాచార్య విరచిత అన్నపూర్ణాష్టకమ్ సంపూర్ణం ~

తోటకాష్టకమ్



విధితాఖిలశాస్త్రసుధాజలధే మహితోపనిషత్కథితార్థనిధే
హృదయే కలయే విమలం చరణం భవ శఙ్కర దేశిక మే శరణమ్

కరుణావరుణాలయ పాలయ మాం భవసాగరదుఃఖవిదూనహృదమ్
రచయాఖిలదర్శనతత్త్వవిదం భవ శఙ్కర దేశిక మే శరణమ్

భవతా జనతా సుఖితా భవితా నిజబోధవిచారణ చారుమతే
కలయేశ్వర జీవవివేకవిదం భవ శఙ్కర దేశిక మే శరణమ్

భవ ఏవ భవానితి మే నితరాం సమజాయత చేతసి కౌతుకితా
మమ వారయ మోహమహాజలధిం భవ శఙ్కర దేశిక మే శరణమ్

సుకృతేధికృతే బహుధా భవతో భవితా సమదర్శనలాలసతా
అతిదీనమిమం పరిపాలయ మాం భవ శఙ్కర దేశిక మే శరణమ్

జగతీమవితుం కలితాకృతయో విచరన్తి మహామహసశ్ఛలతః
అహిమాంశురివాత్ర విభాసి గురో భవ శఙ్కర దేశిక మే శరణమ్

గురుపుఙ్గవ పుఙ్గవకేతన తే సమతామయతాం నహి కోపి సుధీః
శరణాగతవత్సల తత్త్వనిధే భవ శఙ్కర దేశిక మే శరణమ్

విదితా న మయా విసదైకకలా న చ కించన కాఞ్చనమస్తిగురో
ద్రుతమేవ విధేహి కృపాం సహజాం భవ శఙ్కర దేశిక మే శరణమ్

~ ఇతి శ్రీ తోటకాష్టకం సంపూర్ణమ్ ~

శ్రీ దుర్గాష్టకమ్



ఉద్వపయతునశ్శాక్తి మాదిశక్తే ద్దరస్మితమ్
తత్త్వం యస్యమహత్సూక్ష్మం మానన్దోవేతి సంశయః

ఙ్ఞాతుర్ఞానం స్వరూపం స్యాన్నగుణోనాపి చక్రియా
యదిస్వ స్య స్వరూపేణ వైశిష్ట్యమనవస్ధీతిః

దుర్గే భర్గ సంసర్గే సర్వభూతాత్మవర్తనే
నిర్మమేనిర్మలేనిత్యే నిత్యానందపదేశివా

శివా భవాని రుద్రాణి జీవాత్మపరిశోధినీ
అమ్బా అమ్బిక మాతంగీ పాహిమాం పాహిమాం శివా

దృశ్యతేవిషయాకారా గేహణే స్మరణే చధీః
ప్రఙ్ఞావిషయ తాదాత్మ్య మేవం సాక్షాత్ ప్రదృశ్యతే

పరిణామో యథా స్వప్నః సూక్ష్మస్యస్థూలరూపతః
జాగ్రత్ ప్రపఞ్చ ఏషస్యా త్తథేశ్వర మహాచితః

వికృతి స్సర్వ భూతాని ప్రకృతిర్దుర్గదేవతా
సతః పాదస్తయోరాద్యా త్రిపాదీణీయతేపరా

భూతానామాత్మనస్సర్గే సంహృతౌచతథాత్మని
ప్రభవే ద్దేవతా శ్రేష్ఠా సఙ్కల్పానారా యథామతిః

ఫలశృతిః
యశ్చాష్టక  మిదం పుణ్యం పాత్రరుథాయ మానవః
పఠేదనన్యయా భక్త్యా సర్వాన్కామానవాప్నుయాత్

ఆత్మీయ బంధువులకు ఆత్మీయ ఉత్తరం - 23

పరమాత్మా వైపా! ప్రపంచము వైపా ! కురు పాండవ సంగ్రామము నిశ్చయమయినాక కౌరవులనునుడి దుర్యోధనుడు, పాండవులనుండి అర్జునుడు శ్రీ కృష్ణ పరమాత్మాను సహాయ...

శాంతి నేలకోనుగాక !

భూమి లో శాంతి నేలకోనుగాక ! అంతరిక్షం లో శాంతి నేలకోనుగాక ! ఆకాశం లో శాంతి నేలకోనని. నీటిలో శాంతి నేలకోనుగాక ! మూలకాలలో ( మూలికలలో ) శాంతి నేలకోనుగాక !
చెట్టు చేమలలో శాంతి నేలకోనుగాక ! దేవతలందరూ నాకు శాంతిని ప్రసాదిస్తారు గాక ! ప్రతి ఒక్కరికి దేవతలు శాంతిని అనుగ్రహిస్తారు గాక ! శాంతి లో సకల ప్రాణులు శాంతి పొందు గాక !
ఈ నానా విధ శాంతులు మూలంగా నాకు మరియు అందరికి మంగళం ఒనగూరు గాక ! వాటికీ మంగళం ఒనగూరు గాక ! సమస్తమూ మనకు మంగళమును ప్రసాదించు గాక !. సమస్తానికి మంగళం ఒనగూరుగాక.

ఓం శాంతి ! శాంతి !! శాంతి: !!! .సత్యం నిత్యం అనంతం

సర్వేజనః సుఖినో భవంతు

సర్వేజనః సుఖినో భవంతు, MAY ALL BEINGS BE HAPPY, MAY THE WHOLE WORLD BE HAPPY

అహం బ్రహ్మసి

The peace (Shanti) that resides in the solar world (Dyauh), in space (Antariksha), in the earth (Prithwi) and elemental waters (Rapah),
nourishes the herbs, fruits and grains (Roshadhayah) thereby nourishing the original power (Om) in all beings (Vishvedevah).
May the peace of the whole (Brahma) now and forever more (Sarvagwam) come into us, we pray. May the highest good prevail.

Om Shanti Shanti Shanti (Peace Peace Peace) .సత్యం నిత్యం అనంతం

Peace

tranquilness, Peace, peace, peace shanti shanti shanti !

May all people be happy

May all people be happy
May all people be happy

వినాయక చవితి శుభాకాంక్షలు

వినాయక చవితి శుభాకాంక్షలు
వినాయక చవితి శుభాకాంక్షలు

వినాయక చవితి శుభాకాంక్షలు

వినాయక చవితి శుభాకాంక్షలు
వినాయక చవితి శుభాకాంక్షలు

SRI PADAVALLABHA

SRI PADAVALLABHA
SRI PADA RAJAM SHARANAM PRAPADYE

NEE JEEVITANIKI

NEE JEEVITANIKI

SUVISHALAM IDAM VISWAM

SUVISHALAM IDAM VISWAM

SRI GURU RAGHAVENDRA

SRI GURU RAGHAVENDRA

SRI RAMAKRISHNA PARAMA HAMSA

SRI RAMAKRISHNA PARAMA HAMSA

JAI GURU DATTA

JAI GURU DATTA
SRI GURU DATTA

JAI GURU DATTA

JAI GURU DATTA

Trident

Trident
Trident